மருதாணி

என் பொண்ணு பிறந்த பிறகே பெருநாளுக்கு மருதாணி வைக்க முடியவில்லை...சில முறை அவசரமாக கிறுக்கியிருக்கிறேன்.ஆனால் முன்பு என்னை மருதாணி பைத்தியம் என்றே வீட்டில் கூப்பிடுவாங்க.
  சின்ன வயதில் சுமார் நாலு வயதிலெல்லாம் யாராவது மருதாணி வச்சா அழுதுட்டு ஓடிடுவேனாம் அவ்வளவு பயமாம்..என்ன காரணம்னெல்லாம் தெரியாது ஆனால் மருதாணி வச்ச கை தலையில் பூச்சு வச்சு பார்த்தால் எனக்கு ரொம்ப பயமாம் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணிடுவேனாம்...அது எப்படி பிறகு மாறுச்சுன்னு நியாபகம் இல்ல.
  ஆனால் விவரம் தெரிஞ்சபின் எனக்கு மருதாணின்னா ரொம்ப இஷ்டம்..நடு ராத்திரி தூக்கத்துல கூட மருதாணி கலையாம இருக்க கைய்ய தூக்கி வச்சுட்டே தூங்குவேன்னு அம்மா சொல்வாங்க..அதுவும் நடுராத்திரி எங்காவது உதிந்து விழுந்திருக்கான்னு நைட் லேம்ப் பக்கமா போய் உத்து பாத்துட்டே இருப்பேனாம்..அந்தளவுக்கு தூக்கம் கெட்டாலும் மருதாணி கலையக் கூடாதுன்னு நெனைப்பேன்..
   என் கல்யாணத்துக்கு முன் வரை மருதாணி வைக்காத பெருநாளும் விசேஷமும் இல்லை..ஆனால் மகள் பிறந்தபின் அது நடக்கவே இல்லை..மருதாணி வச்சு அடுத்த அஞ்சு நிமிஷத்தில் எதாவது வேலை வரும் அதனாலேயே வைக்க மாட்டேன்.ஆனால் இம்முறை ஒரு தீரா ஆசை எப்படியும் வைத்து விட வேண்டும் என்று.
  அப்படியே பக்ரீதுக்கு முந்தின நாள் ராத்திரி பிள்ளைகள் தூங்கின பின் போடலாம் என காத்து காத்திருந்து மணி பனிரெண்டு..பொண்ணு ஒரு வழியா தூங்கிடுச்சு மகன் தூங்கவே காணோம்..ஒருவழியா ஆட்டி ஆட்டி அவனை 1 மணிக்கு தூங்க வச்சேன்..எனக்கு அதுக்குள்ள தூக்கம் கண்ணை சொக்க ஆர்ம்பிச்சுடுச்சு...இருந்தாலும் மருதாணி ஆசை ஒரு பக்கமா இருக்க விட போரதில்லைன்னு அவசர அவசரமா போட்டேன்...ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்தது.

   அந்த டிசைன் தான் இது.அவங்கவங்களுக்கே போடுரப்ப இடது கைய்யில் மட்டும் தானே வைக்க முடியும்.அடுத்த நாள் மகள் கேட்டாள் அம்மா ஏன் இந்த கைய்யில் வைக்கவில்லை என்று..இந்த கைய்யால் எனக்கு போட முடியாதே என்றேன்..நான் வச்சுவிடவா என்றாள்..சரி பொண்ணு ஆசைபடுதே என்று கைய்யை காட்டினேன்...அவள் போட்டு விட்டாள்...

அவர் சிரித்து கொண்டே என்ன தைரியத்தில் கைய்யை கொடுத்தாய் என்றார்..மகள் ரொம்ப தெளிவாக "அப்பா நான் இடியப்பம் வரஞ்சுட்டிருக்கேன்" என்றாள்.